Bazı zamanlar çok dibe indiğinde vurgun yersin gerçeklikle hayal arasında kayıp gidersin. Yaşadığının bir rüyadan ibaret olması gerçeği, düşündüğün gerçeklikte çelişkiler yaratıyor hep. Yolumu şaşırdım akıntıya kapılmış bir balık gibi sanki tek durağan ben akıp giden koca bir okyanus. Ne konuşabiliyorum nede işitebiliyorum varlığımın hiçbir amacı yokmuş gibi çırpınamıyorumda. Seyrediyorum herşeyi görmeyen gözlerimle yalanları duymuyorum mesela ellerim olmadığı için kimse tutamıyor kaldırmak için. Bunlara rağmen düşüncelerimin içini birşeyler kemiriyor. Kendini bilmez patavatsız sezgilerim bana sinisi oyunlar oynuyor. Bu kadar derine inerken aklım neredeydi suyun derinliğini bile anlayamadan vurgun yedim oysaki. Bu yazıyı yazarken bir gayem yok bir amacım hatta bir mesaj bile yok yazan ellerim değil. Böyle durumlar için hep bir yorumum olurdu bu ruh halim için şu an o bile terketti beni. Bu yazı okunduktan sonra kendini imha edecekmiş gibi birdaha hatırlamıyacağım hatırlanmıyacak. Şu saniyeden sonra dehşete düşmeye başladım artık normal değilim kimse değil sanki. Şimdi dağlara taşlara vursam kendimi çiçeklerle konuşsam. Artık neden bu böyle diye düşünmesem. Şimdi gidip uyusam mesela birdaha uyanmasam kimsenin umrunda olmasam. Beni bugün herkes affetsin Yılmaz Morgül gibi ağlamak isterdim ben böyleyim deyip ağlamak ne olduğumu bilememek. B.k G.t S.ç . Bi sigara daha şu saniyede hayatını kaybeden şanslı insanlara içicem mesela. Sonra soyutlıyacağım kendimi bu dünyadan gerçekliğe bir adım daha mı yaklaştım ne. Yunus Emre gibi dağ bayır gezicem mesela. Bu saniyelerde sevdiğim filmlerin repliklerini söyliyeceğim depresyon belirtileriymiş bunlar :). birazdan annemi arıyacağım ona onu çok sevdiğimi söyliyeceğim daha doğrusu söylemek isterdim ama çok içten söyleyeceğim sonra kardeşimi arayıp onun beni nekadar çok sevdiğini bildiğimi söyliyeceğim. Bu saniyelerde biraz göz yaşı... Dostuma ev arkadşıma iyi geceler diyeceğim herşey yoluna girecek dert etme hiçbirşeyi ama beni gözardı edersen tiyatromuza devam edersek gerçekleri paylaşmazsak kim olduğumuzu unuturuz bu yüzden elini uzatmaktan çekinme hiçbir zaman diyeceğim. Sevgilime balıma bir mesaj atıcam herzman attığım mesajlar gibi özlü ve güzel olucak ama bir kaç şey ekleyeceğim kaygıların onu sürüklediği yer bugün içinden birtürlü çıkamadığım yere çıkıyor. Herşeyin güzel olması yetmiyor güzel hayaller kurmak yetmiyor çok hayal kurmak çok hayal kırıklığı demek ona göre ama insanlar hayallerinin peşinden koşmasaydı uçaklar, gemiler, sinemalar, şu anda hayatında vazgeçemiyeceğin şeyler olmazdı, Bizler tanrı değiliz ol demeden yaratmak bizim işimiz değil, önemli olan hayallerin peşinden koşmak sen hayallerinin peşinden koşmazsan kendine ait bir hayatın bile olmaz.. diyeceğim ve 5-4-3-2 bir dediğimde uyanıyorum artık.
Tatlı rüyalar.....
